Met meis en macht werd er gevochten voor elke bal
Hilvaria ME1
RKKSV ME1
11-04-2016
0-3
Allereerst een klein beetje voorgeschiedenis
Ongeveer 1,5 jaar geleden kwam trainer Bennie met het geweldige idee om een E-meidenteam te gaan maken (7-tal), na jarenlang samen gevoetbald te hebben gespeeld met de jongens in de F en E. We kwamen een paar meiden tekort maar gelukkig was voetbalvereniging RKVV Nulandia heel behulpzaam en stelde twee meiden beschikbaar en kwam er spontaan nog een speelster bij vanuit Maliskamp die niet meer met de jongens wilde voetballen maar in een meidenteam waardoor het team uit de volgende 10 meiden bestaat:
Onze keepster is Lucia
In de verdediging: Nicole, Noor J. en Roos
Op het middenveld: Noor van den B., Paula en Sascha
En voorin: Hannah, Indy en Lotte.
Onder leiding van toptrainers Bennie en Paul
In het najaar van 2015 zijn de meiden in de 2e klasse glansrijk kampioen geworden: alle wedstrijden gewonnen en een doelsaldo van 123-14! Als beloning mochten ze van de club o.a. een rondje door de omgeving rijden in een prachtige roze limousine en van de KNVB mochten we het een treetje hoger proberen, in de 1e klasse. Zo gezegd zo gedaan. We hadden er zin in!
Al meteen was het duidelijk dat dit geen wedstrijden meer zouden worden van de dubbele cijfers en na een 5-tal wedstrijden waren er nog twee serieuze kandidaten over voor het kampioenschap: Hilvaria ME1 en RKKSV Kruisstraat ME1. De eerste confrontatie had al laten zien dat de teams weinig voor elkaar onder deden: een kleine thuisoverwinning van 2-1 voor de Kruisstraat tegen een sterk fysiek spelend Hilvaria. We waren dus gewaarschuwd voor de uitwedstrijd. Want mochten we die verliezen dan zou het wel eens op het doelsaldo kunnen aankomen.
Wedstrijdverslag(je)
De voortekenen waren niet ideaal. We moesten onze twee oudste spelers, Lotte en Sascha, missen vanwege een schoolreis op Terschelling. (‘Kunnen jullie niet even op en neer komen?’) En verder hadden we dikke vertraging op weg naar Hilvarenbeek vanwege een lange file waardoor we nauwelijks konden warmdraaien. Gelukkig was iedereen op tijd, kon er nog even warmgelopen worden en nog wat tactische besprekingen doorgenomen worden want ja we misten toch twee belangrijke vaste krachten. En we hadden nu maar 1 wissel i.p.v. 3. Zouden we het fysiek wel redden vanavond….
Verrassend was overigens wel dat Hilvaria de wedstrijd van zaterdag onverwacht verloren had van Emplina waardoor bij winst op Hilvaria we kampioen zouden zijn! Dat maakte het belang van de wedstrijd nog groter en de spanning langs de kant ook!
Vanwege het heerlijke zomerse weer waren er wat extra voorbereidingen getroffen: extra water, petten tegen de zon (die bleek zich uiteindelijk te verschuilen achter de wolken op het moment dat de wedstrijd begon maar goed), veel familie en Hannah en Paula hadden zelfs reserveschoenen meegenomen in de vorm van hun broertjes met voetbalschoenen.
Afijn, de wedstrijd zelf. Vanaf de aftrap was het duidelijk dat Hilvaria niet van plan was om het kampioenschap zo maar even cadeau te geven en er werd fanatiek en stevig gevoetbald. Maar dat gold ook voor ons team. Met meis en macht werd er gevochten voor elke bal en de gezichten kleurden al snel rood.
Aan beide kanten werden er wat kansjes gecreëerd maar gelukkig viel de eerste goal vrij snel aan onze kant door een prachtige bal van Paula over de kleine keeper van Hilvaria heen. ‘Je moet hoge ballen spelen op de keeper!’ hoorde ik Paula zeggen tegen de rest.
Hilvaria liet zich niet uit het veld slaan en speelde goed combinatiespel. Onze verdediging werd het knap lastig gemaakt door een paar technisch goed spelende spelers van Hilvaria.
Maar Noor J. maakte haar naam als stofzuiger meerdere keren waar en vervulde haar rol perfect als centrale (toch heel knap wanneer je maar met twee verdedigers hebt) verdediger. Heerlijk om zo’n speelster achterin te hebben waar je op kunt vertrouwen, elke wedstrijd weer!
En Lucia keepte ouderwets goed en sprong als een leeuwin op alle ballen die in haar territorium terecht kwamen. Ze heeft ons zeker een paar tegengoals bespaard!
Nicole speelde de wedstrijd van haar leven en liep de longen uit haar lijf! Goed bezig!
Hetzelfde gold voor Noor van den B. Ze beet zich vast in haar tegenstander en ging als een dolle voor elke bal alsof haar leven ervan afhing!
Roos stond zoals gebruikelijk haar vrouwtje en ramde netjes de ballen naar de andere kant van het complex wanneer het te gevaarlijk werd achterin en er opgeruimd moest worden! Al werden de fanatieke toeschouwers lang de zijlijn wel even zenuwachtig toen een van de ballen angstvallig hard richting eigen goal gespeeld werd maar gelukkig ging hij naast.
Hannah had het zwaar tegen een tegenstander die minstens twee keer zo groot en breed was maar wist zich toch mooi een paar keer goed van haar te ontdoen en speelde haar toch mooi een paar keer uit!
Indy had het ook zwaar tegen het fysiek spelende Hilvaria. Daar waar dit vaak háár kracht is moest ze nu af en toe haar meerdere herkennen in haar directe tegenstander. Maar ook zij liet haar eigen niet kennen en ze was uiteindelijk haar tegenstander vaker de baas dan andersom. Haar moment kwam later in de wedstrijd!
En Paula was ouderwets op dreef met haar technische hoogstandjes en hield rust in het spel met haar gebruikelijke overzicht. Voetballen lijkt zo makkelijk als je haar ziet spelen. Als je ze fysiek niet aan kunt dan maar via een mooie beweging er voorbij moet ze gedacht hebben.
Met een 0-1 voorsprong gingen we de rust in. Sportpark de Roodloop deed haar naam eer aan: rode kopjes, tong op de schoenen, ‘het is bloedheet!’ werd er geroepen. Even pauze! Goed drinken, niet teveel natuurlijk en even luisteren naar Bennies tips en trucs: ‘Tijdens het aanvallen de bal naar vóren spelen en niet terug met de kans op een gevaarlijke counter van de tegenpartij’, en ‘Bij het uitverdedigen de bal naar voren of opzij spelen en niet richting de keeper a.u.b!’.
Gelukkig ging Hilvaria in de tweede helft redelijk slordig om met de kansen die ze kregen en vlak na rust bracht Indy wat meer rust bij de toeschouwers langs de zijlijn door een fantastische goal te maken vanaf bijna de eigen helft over alles en iedereen heen inclusief de keepster. Als ik er fysiek niet langskom dan maar erover heen zoals Paula getipt had moet ze hebben gedacht. Wat een goal!!!!
Later probeerde Indy het nog een keer vanaf nog verder terug en het scheelde maar weinig of die zat ook.
Al met al was het een redelijk gelijk opgaande wedstrijd met kansen heen en weer waarin wij uiteindelijk toch iets beter waren en wat beter omgingen met de kansen. De vermoeidheid begon op een gegeven moment toe te slaan en het bleef spannend want de 1-2 zou zo maar kunnen vallen. De wedstrijd leek vanaf de kant eeuwig te duren. Gelukkig maakte Hannah vlak voor tijd een schitterende goal via een soort halve volley na prachtig voorbereidend werk van Paula en was de klus geklaard.
Uiteindelijk was 0-3 misschien een ietwat geflatteerde overwinning. Een goaltje had Hilvaria misschien wel verdiend maar daar dacht onze verdediging en anders Lucia toch anders over! No way!
Een ‘man of the match’ was er vandaag niet. Iedereen was vandaag ‘man of the match’. Wat een strijd en inzet vandaag. Complimenten meiden. Jullie hebben gevochten als leeuwinnen en terecht gewonnen. Jullie hebben het kampioenschap dik verdiend!
Na de wedstrijd werd het uiteraard al een klein beetje gevierd in de kleedkamer met wat confettikanonnen: ‘Kampioenen! Kampioenen! Kampioenen!’ maar a.s. zaterdag vindt de officiële huldiging plaats op ons eigen sportpark Eikenhage. Dan zijn Lotte en Sascha er ook weer bij.
Komt dit allen met ons vieren inclusief familie en vrienden! Tot zaterdag!
Ongeveer 1,5 jaar geleden kwam trainer Bennie met het geweldige idee om een E-meidenteam te gaan maken (7-tal), na jarenlang samen gevoetbald te hebben gespeeld met de jongens in de F en E. We kwamen een paar meiden tekort maar gelukkig was voetbalvereniging RKVV Nulandia heel behulpzaam en stelde twee meiden beschikbaar en kwam er spontaan nog een speelster bij vanuit Maliskamp die niet meer met de jongens wilde voetballen maar in een meidenteam waardoor het team uit de volgende 10 meiden bestaat:
Onze keepster is Lucia
In de verdediging: Nicole, Noor J. en Roos
Op het middenveld: Noor van den B., Paula en Sascha
En voorin: Hannah, Indy en Lotte.
Onder leiding van toptrainers Bennie en Paul
In het najaar van 2015 zijn de meiden in de 2e klasse glansrijk kampioen geworden: alle wedstrijden gewonnen en een doelsaldo van 123-14! Als beloning mochten ze van de club o.a. een rondje door de omgeving rijden in een prachtige roze limousine en van de KNVB mochten we het een treetje hoger proberen, in de 1e klasse. Zo gezegd zo gedaan. We hadden er zin in!
Al meteen was het duidelijk dat dit geen wedstrijden meer zouden worden van de dubbele cijfers en na een 5-tal wedstrijden waren er nog twee serieuze kandidaten over voor het kampioenschap: Hilvaria ME1 en RKKSV Kruisstraat ME1. De eerste confrontatie had al laten zien dat de teams weinig voor elkaar onder deden: een kleine thuisoverwinning van 2-1 voor de Kruisstraat tegen een sterk fysiek spelend Hilvaria. We waren dus gewaarschuwd voor de uitwedstrijd. Want mochten we die verliezen dan zou het wel eens op het doelsaldo kunnen aankomen.
Wedstrijdverslag(je)
De voortekenen waren niet ideaal. We moesten onze twee oudste spelers, Lotte en Sascha, missen vanwege een schoolreis op Terschelling. (‘Kunnen jullie niet even op en neer komen?’) En verder hadden we dikke vertraging op weg naar Hilvarenbeek vanwege een lange file waardoor we nauwelijks konden warmdraaien. Gelukkig was iedereen op tijd, kon er nog even warmgelopen worden en nog wat tactische besprekingen doorgenomen worden want ja we misten toch twee belangrijke vaste krachten. En we hadden nu maar 1 wissel i.p.v. 3. Zouden we het fysiek wel redden vanavond….
Verrassend was overigens wel dat Hilvaria de wedstrijd van zaterdag onverwacht verloren had van Emplina waardoor bij winst op Hilvaria we kampioen zouden zijn! Dat maakte het belang van de wedstrijd nog groter en de spanning langs de kant ook!
Vanwege het heerlijke zomerse weer waren er wat extra voorbereidingen getroffen: extra water, petten tegen de zon (die bleek zich uiteindelijk te verschuilen achter de wolken op het moment dat de wedstrijd begon maar goed), veel familie en Hannah en Paula hadden zelfs reserveschoenen meegenomen in de vorm van hun broertjes met voetbalschoenen.
Afijn, de wedstrijd zelf. Vanaf de aftrap was het duidelijk dat Hilvaria niet van plan was om het kampioenschap zo maar even cadeau te geven en er werd fanatiek en stevig gevoetbald. Maar dat gold ook voor ons team. Met meis en macht werd er gevochten voor elke bal en de gezichten kleurden al snel rood.
Aan beide kanten werden er wat kansjes gecreëerd maar gelukkig viel de eerste goal vrij snel aan onze kant door een prachtige bal van Paula over de kleine keeper van Hilvaria heen. ‘Je moet hoge ballen spelen op de keeper!’ hoorde ik Paula zeggen tegen de rest.
Hilvaria liet zich niet uit het veld slaan en speelde goed combinatiespel. Onze verdediging werd het knap lastig gemaakt door een paar technisch goed spelende spelers van Hilvaria.
Maar Noor J. maakte haar naam als stofzuiger meerdere keren waar en vervulde haar rol perfect als centrale (toch heel knap wanneer je maar met twee verdedigers hebt) verdediger. Heerlijk om zo’n speelster achterin te hebben waar je op kunt vertrouwen, elke wedstrijd weer!
En Lucia keepte ouderwets goed en sprong als een leeuwin op alle ballen die in haar territorium terecht kwamen. Ze heeft ons zeker een paar tegengoals bespaard!
Nicole speelde de wedstrijd van haar leven en liep de longen uit haar lijf! Goed bezig!
Hetzelfde gold voor Noor van den B. Ze beet zich vast in haar tegenstander en ging als een dolle voor elke bal alsof haar leven ervan afhing!
Roos stond zoals gebruikelijk haar vrouwtje en ramde netjes de ballen naar de andere kant van het complex wanneer het te gevaarlijk werd achterin en er opgeruimd moest worden! Al werden de fanatieke toeschouwers lang de zijlijn wel even zenuwachtig toen een van de ballen angstvallig hard richting eigen goal gespeeld werd maar gelukkig ging hij naast.
Hannah had het zwaar tegen een tegenstander die minstens twee keer zo groot en breed was maar wist zich toch mooi een paar keer goed van haar te ontdoen en speelde haar toch mooi een paar keer uit!
Indy had het ook zwaar tegen het fysiek spelende Hilvaria. Daar waar dit vaak háár kracht is moest ze nu af en toe haar meerdere herkennen in haar directe tegenstander. Maar ook zij liet haar eigen niet kennen en ze was uiteindelijk haar tegenstander vaker de baas dan andersom. Haar moment kwam later in de wedstrijd!
En Paula was ouderwets op dreef met haar technische hoogstandjes en hield rust in het spel met haar gebruikelijke overzicht. Voetballen lijkt zo makkelijk als je haar ziet spelen. Als je ze fysiek niet aan kunt dan maar via een mooie beweging er voorbij moet ze gedacht hebben.
Met een 0-1 voorsprong gingen we de rust in. Sportpark de Roodloop deed haar naam eer aan: rode kopjes, tong op de schoenen, ‘het is bloedheet!’ werd er geroepen. Even pauze! Goed drinken, niet teveel natuurlijk en even luisteren naar Bennies tips en trucs: ‘Tijdens het aanvallen de bal naar vóren spelen en niet terug met de kans op een gevaarlijke counter van de tegenpartij’, en ‘Bij het uitverdedigen de bal naar voren of opzij spelen en niet richting de keeper a.u.b!’.
Gelukkig ging Hilvaria in de tweede helft redelijk slordig om met de kansen die ze kregen en vlak na rust bracht Indy wat meer rust bij de toeschouwers langs de zijlijn door een fantastische goal te maken vanaf bijna de eigen helft over alles en iedereen heen inclusief de keepster. Als ik er fysiek niet langskom dan maar erover heen zoals Paula getipt had moet ze hebben gedacht. Wat een goal!!!!
Later probeerde Indy het nog een keer vanaf nog verder terug en het scheelde maar weinig of die zat ook.
Al met al was het een redelijk gelijk opgaande wedstrijd met kansen heen en weer waarin wij uiteindelijk toch iets beter waren en wat beter omgingen met de kansen. De vermoeidheid begon op een gegeven moment toe te slaan en het bleef spannend want de 1-2 zou zo maar kunnen vallen. De wedstrijd leek vanaf de kant eeuwig te duren. Gelukkig maakte Hannah vlak voor tijd een schitterende goal via een soort halve volley na prachtig voorbereidend werk van Paula en was de klus geklaard.
Uiteindelijk was 0-3 misschien een ietwat geflatteerde overwinning. Een goaltje had Hilvaria misschien wel verdiend maar daar dacht onze verdediging en anders Lucia toch anders over! No way!
Een ‘man of the match’ was er vandaag niet. Iedereen was vandaag ‘man of the match’. Wat een strijd en inzet vandaag. Complimenten meiden. Jullie hebben gevochten als leeuwinnen en terecht gewonnen. Jullie hebben het kampioenschap dik verdiend!
Na de wedstrijd werd het uiteraard al een klein beetje gevierd in de kleedkamer met wat confettikanonnen: ‘Kampioenen! Kampioenen! Kampioenen!’ maar a.s. zaterdag vindt de officiële huldiging plaats op ons eigen sportpark Eikenhage. Dan zijn Lotte en Sascha er ook weer bij.
Komt dit allen met ons vieren inclusief familie en vrienden! Tot zaterdag!
16-04-2016
Meiden E1 2e keer kampioen 2015-2016
